Veluwezoomtrail 2012

Dit jaar was er voor het eerst een 27K variant van de Veluwezoomtrail (naast de oorspronkelijke 53K). Een trail door één van de mooiste natuurgebieden in ons land. 27 kilometer moet kunnen dacht ik en ik schreef me in. Dus heb ik me de afgelopen tijd wat voorbereid door mijn duurloopjes in het weekend wat te verlengen. Mijn langste loopje was vorige week, iets van 24K en dat ging prima. Ook kocht ik een waterrugzak omdat het best warm kan zijn deze tijd van het jaar. Maar gaandeweg begonnen de weersvooruitzichten niet meer zo gunstig te zijn, dus kocht ik ook een licht regenjack.

Ik kwam net op tijd aan bij het startpunt in Rheden om de 53K bikkels nog te kunnen zien vertrekken. Daarna heb ik tot onze start beschutting gezocht in het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten, want het regende flink. Ik trok mijn regenjack aan + bepakking en ging in het startvak staan. Het leek warempel iets op te klaren.

De oneindige trap. Foto: gejat van http://mauricesteketee.wordpress.com/

Even na de start kreeg ik het al flink warm en trok mijn regenjack weer uit. Het leek er op of elk moment de zon kon gaan schijnen. De kilometers vlogen voorbij. Ze hebben hier wel oneindig veel naar omlaag lopende paden met boomwortels. Uitkijken geblazen. Ook oneindig veel klaphekjes, die je niet open hoeft te doen als je je voegt bij een groepje. Ze hebben hier n.l. net als bij ons (in NPZK) schotse hooglanders. Ook zat er een oneindig lange trap in het parcours. Ben je eindelijk zover dat je in één keer de 2 trappen van de Brederodeberg op kunt rennen, dan houdt dat nog niet automatisch in dat je dat bij deze trap ook kunt. Halverwege moest ik stoppen met naar boven rennen om te gaan wandelen tot aan de top. Zo waren er nog een paar flinke bulten waar je ook beter ophoog kon wandelen dan rennen. Na allerlei paden en paadjes, waaronder smalle varenpaadjes waarvan ik zeker was dat ik onder de teken zou komen te zitten (maar, òf ze waren en niet òf er waren genoeg benen vóór mij langsgekomen die de teken hebben opgevangen), kwam ik bij de (prima) verzorgingspost. Ondertussen was het ook al een tijdje flink aan het regenen, maar daar had je in de bossen niet zoveel last van. Dat veranderde echter toen we een flinke afstand moesten overbruggen door het open heidegebied. De harde wind pal van voren samen met de regen zorgde ervoor dat ik binnen een paar minuten van nat naar doorweekt was en het tempo was er ook uit, door de wind, de helling omhoog, de toeslaande vermoeidheid en de verzuring in mijn benen. Het ontbreken van profiel onder mijn Vibram Fivefingers KSO zorgde er ook voor dat ik goed moest oppassen op de natte kleipaadjes, vooral naar beneden. Voor volgende keer toch maar eens kijken naar een model met profiel, hoewel je dan natuurlijk ook moet oppassen. Het was wel een heerlijk modderig parcours. Ergens, op een paar kilometer voor de finish struikelde ik, tijdens het bestijgen van een heuveltje, over een boomwortel en ging zachtjes tegen de grond. Ik stond op en liep verder. Niet lang daarna stonden er mensen de weg te wijzen en zeiden dat we nog maar 700 meter moesten. Dat was goed nieuws. Na nog 700 meter genieten registreerde MyLaps de chip op mijn linkerschoen met een lange piep die als muziek in mijn oren klonk.

Plts Naam Woonplaats Cat PltsCat BrutoTijd NettoTijd
101 Jesse Koeckhoven Haarlem M 88 02:48:43 02:48:39

Nummer 101 van de 173 van de totale lijst en nummer 88 van de 129 in de categorie heren.

Bij de finish stonden grote plastic ‘glazen’ met halve liters Erdinger Weissbrau, alcoholvrij bier. Dat smaakte niet verkeerd. Toen zag ik ineens dat mijn rechterbeen bloedde. Ik had dat na mijn val niet eens opgemerkt. Ik trok een droog shirt en mijn regenjack aan omdat ik redelijk aan het afkoelen was. Ook mijn benen waren behoorlijk verkrampt. Ik liep enigszins moeizaam terug naar de auto en zette de verwarming op de hoogste stand. Onder het rijden dronk ik het laatste restje bier op. Ik had ook mijn natte VFF’s nog aan mijn voeten. De linkerschoen kreeg ik nog wel uit onder het rijden. Voor de veiligheid het ik de rechterschoen op een parkeerplaats bij een benzinepomp uitgetrokken. Er gaat toch niets boven blootsvoets rijden.

Dit was nog een best zware tocht. Met warm weer zou het misschien nog wel zwaarder geweest zijn. Dit was mijn eerste officiële trail en het smaakt naar meer. Alleen vink ik dan wel ‘mooi weer’ aan. Dat was ik n.l. deze keer vergeten bij mijn inschrijving.

De schade? Een kapotte knie. Onder het huidoppervlak is alles nog heel. Behalve spierpijn in mijn benen verder geen specifieke klachten.

De waterrugzak (Salomon Hydro Bag) beviel redelijk. Hier een korte review.

Update 30 juni 2012

Videoimpressie van Zjuuls99

Toen ik thuiskwam van de trail was mijn rechter’wijs’teen rood/paars en deed een beetje pijn. Bij mijn val heb ik deze teen gestoten tegen een boomwortel. Op de dinsdag en donderdag daarna kon ik pijnvrij rennen. Toch heb ik het idee dat deze teen misschien gekneusd dan wel gebroken is, want na het sjouwen van een paar loodzware deuren kreeg ik er wel pijn aan. Ik hoop dat ik er morgen tijdens mijn geplande duurloop geen last van ga krijgen. Als ik mijn tenen goed weet te ontspannen moet het geen probleem zijn.


Reacties

2 reacties op “Veluwezoomtrail 2012”

  1. Marcel avatar
    Marcel

    Well done, volgend jaar ga ik mee. Cheers, marcel

    1. Jesse avatar
      Jesse

      Mooi. Ik laat je wel weten als de inschrijving opengaat.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.