Gisteren stelde ik mijn dochter van 7 voor om de kinderloop (1km) van de Sinterklaasloop te rennen. Dat wilde ze wel, dus heb ik haar vanmorgen in haar pietenpak gehesen en zijn we naar AV Suomi gefietst. Ikzelf schreef me in de voor 5.2K. Die had ik al eerder gedaan in 2011.
Na wat pepernoten was het al tijd om met Selena in het startvak te gaan staan. Ze had er zin in maar ik moest wel bij haar blijven. De start was daar en ze ging er zonder mij als een haas vandoor. Daar was ik niet op bedacht. Gelukkig kon ik zonder andere kinderen te hinderen langs de zijkant een stukje afsnijden om weer bij Selena te komen. Ik zei dat ze wat langzamer moest lopen. Dat deed ze en ik hield haar hand vast gedurende de rest van het parcours. Na 800 meter was ze er even klaar mee en ging wandelen om vervolgens op 900 meter weer te gaan rennen. Het laatste stuk liet ik haar los en er zat nog een eindsprintje in. Haar barcode werd gescand voor de uitslag en kreeg een medaille (haar eerste) en een chocoladeletter.
Toen waren mijn broer en ik aan de beurt. Ik zo gaan voor een mooie tijd en hij zou rustig aan doen omdat het zijn eerste loopevenement was na zijn heupbreuk. De 10K en 5.2K startten gelijk. De eerste paar honderd meter hing ik achter de kopgroep, die al snel een langgerekt lint werd en even daarna veranderde in losse lopers waarvan de koplopers zich langzaam aan mijn zicht onttrokken. Het tempo viel me redelijk zwaar. Logisch… Ik had al twee weken (sinds de Happy Running Strandloop) niet hardgelopen. Niet vanwege een blessure, ik had gewoon geen zin.
Toen ik op de terugweg onder station Santpoort-Noord heen was werd mij door een wegwijzer/verkeersregelaar gemeld dat ik positie 10 had. Eén meter achter mij liep nummer 11, maar die had het kennelijk zwaarder dan ik want ik begon weer wat tempo te maken voor het laatste stuk en hij hield me niet bij. Een heel stuk voor me liep een dame. Heel gestaag haalde ik ook haar in en kwam dus op positie 9 die ik behield tot op de eindstreep. Het toeval wil dat ik in 2011 ook plaats 9 had met nagenoeg dezelfde tijd.
Enkele minuten later kwam ook mijn broer over de streep. Een zeer knappe prestatie. Ik denk dat ik hem al gauw niet meer voor kan blijven.