Verkouden. Wel lopen, niet lopen? Toch maar een rondje gedaan. Ik was te vroeg gestart, in het donker. Desondanks was het zicht redelijk door het diffuse omgevingslicht. En niet koud, een graad of negen. Ik liep langs pony’s die niet op of omkeken. Na een tijdje werd het licht. Grijze bewolking voorkwam een zichtbare zonsopgang. Op het strand een paar honden met bazen en drie paarden met ruiters. Even later in de duinen het mooie Hubertuspad en vervolgens de lange Koningsweg/Witteweg waar altijd nog puin op het pad ligt. Een soort poging om het pad te verharden. Maar nu is het bijna volledig een breed mul zandpad. Veel losse bakstenen die ik daar tegenkom gooi ik naast het pad. Via de Brederodeberg liep ik als afsluiter nog even langs de mooie Oosterplas. Ditmaal zonder duik.
Geef een reactie