Aardloper

‘Vis zwemt, vogel vliegt, mens loopt.’ – Emil Zátopek

Categorie: Trainen

Lees hier wat ik allemaal beleef tijdens trainingen.

Zeer vroeg ochtendrondje

Posted on by jessekoeckhoven@gmail.com

Toen mijn dochter weer eens erg laat thuiskwam, werd ik weer eens erg vroeg wakker. Klaarwakker. Ik ging eruit, nam een kop koffie en reed naar de Bergweg. Rugzakje om en lopen maar. Het was inmiddels 5 uur en al licht. Na een klein stukje lopen nam ik eerst een duik in de Oosterplas, deed mijn schoenen niet aan en liep toen via o.a. het Laarzenpad (dicht vanwege ‘hoog water’ terwijl het bijna kurkdroog was) en opgang Parnassia het strand op. Er stond een aardig windje uit het zuidwesten. Ik liep een stukje noordwaarts en ging er weer af bij Kattendel. Ik liep nog even lang het meertje zonder naam om er een paar foto’s te nemen en ging vervolgens weer terug richting Oosterplas. Het was inmiddels 6:30 en er was al (of nog) een groepje jongeren. Ik vermoed dat ze hier vannacht na het stappen terecht zijn gekomen.

Meertje zonder naam
Nieuwsgierig hert
Oosterplas wordt wakker

Heen lopen, terug met de bus

Posted on by jessekoeckhoven@gmail.com

Lopend achter de IJsbaan langs, Kleverlaan, Bloemendaalseweg, via gemeentehuis binnendoor naar de Zeeweg, door Brouwerskolkpark, Duinlustweg, Kraantje Lek, Visserspad (over het onverharde pad en gestruikeld over een boomwortel), Natuurbrug over Zandvoortselaan (waar op dat moment een hert werd tegengehouden door het hek), Waterleidingduinen (zonder kaartje, zeer veel herten), Pannenland en over de Leidsevaart Bennebroek in.

Daar werd de verjaardag van een vriend gevierd.

Toen het reeds donker was nam ik de bus naar station Haarlem. Daar zou ik 8 minuten moeten wachten op bus 2 naar huis. Ik ben gaan wandelen/lopen en kwam exact gelijk aan met de bus.

Driemerenroute

Posted on by jessekoeckhoven@gmail.com

Selena en José liepen de derde avond van de avondvierdaagse. De vorige 2 avonden liep ik ook mee en de laatste avond ook. Deze zeer warme avond kon ik dus lekker gaan lopen met een verfrissende duik in het vooruitzicht.

Ik ging naar buiten en het was ineens helemaal niet warm meer. Een fris windje voerde gestaag een zeemist aan. Toen ik liep had ik het warm noch koud. Uiteindelijk kreeg ik het toch warm genoeg om zin te krijgen in een duik. Ik kwam bij het meertje zonder naam (geen officieel zwemwater) en twee grauwe ganzenfamilies maakten gauw plaats voor mij. Ook zag ik nog wat nanopadjes wegspringen. Het water was nu heerlijk na die warme maand. Toch was ik er snel weer uit omdat ik nog wat meer wilde lopen. Eenmaal ter hoogte van het Cremermeer (ook geen officieel zwemwater) zocht ik een plek om een duik te nemen. Ik liep een steile zandhelling af (steilere strandjes bestaan niet denk ik) en ging even later het water in. Op een afstandje zwommen veel zwanen. Het water was erg ondiep en vol waterplanten. Niet heel fijn zwemmen. Ik ging er weer uit en kwam uiteindelijk bij de Oosterplas uit. Ik ging het water in en vanaf de oever klonk gitaar en zang. Heerlijk water (ondanks waarschuwing zwemmersjeuk). Toch snel er weer uit en richting huis. Een aardig afstandje weer sinds tijden. En dat op een donderdagavond.






ExtraTrail route Theux

Posted on by jessekoeckhoven@gmail.com

Omdat een deel van ons gezin (waaronder ik) kampeerde in Rivage (gemeente Sprimont, Ardennen, Wallonië, België) was ik van tevoren op zoek gegaan naar geschikte wandel- en hardlooproutes. Via E kreeg ik de tip om eens te kijken op ExtraTrail, online informatie over een flink aantal onder die naam goed gemarkeerde trailroutes in de Ardennen.

Ik koos de dichtsbijzijnde, beginnend in Theux, uit. Omdat ik per ongeluk de navigatie in de auto verkeerd had ingesteld kwam ik niet op het startpunt, maar op een punt in het oog van de route uit. Daar de auto geparkeerd en naar het dichtsbijzijnde punt in de route gelopen. Het was warm en gelijk aardig stijgen en dalen. Gelukkig liep ik daar ik het bos, altijd fijn als het erg warm is. Na een aardig tijdje hoorde ik geraas van auto’s in de verte. Het geraas kwam dichterbij. Het bleek een snelweg op een brug over een vallei te zijn. Ik moest ook aan de andere kant van die vallei zijn maar de route ging naar beneden, onder de brug door en even later weer steil omhoog. Het vervolg van de route was tussen weilanden door in de felle zon. Uiteindelijk was er weer een verkoelend bos en even later de ruïne van Château de Franchimont. Even later stond ik in Theux, het officiële begin- en eindpunt van deze route. Maar ik moest nog een stukje. Eerst 6 keer (2x meer dan strikt nodig) een spoorwegovergang binnen 3 kilometer. Vervolgens het bos weer in waarna het nog slechts een paar kilometer was naar de auto. Ik was blij dat ik geen langere route had uitgekozen.

Avondloop door IJmuiden + strand

Posted on by jessekoeckhoven@gmail.com

Toen Amber een verjaardag had in IJmuiden leek het ons wel handig als ik haar zou brengen en halen. In de tussentijd kon ik dan mooi een stukje lopen, in het donker. Via wat binnenstraatjes probeerde ik in een zo kort mogelijke weg op het strand uit te komen via IJmuiderslag. Onderweg zag/hoorde ik veel lallende jongelui. Niet echt een fijne plek/tijd om te lopen. Via een smal pad en tussen duinen door kwam ik uiteindelijk op het brede strand. Dat ziet er wat vreemd uit in het donker. Vanuit de richting van de zee werd ik aangekeken door honderden rode oogjes. Dan moesten de lampjes in de toppen van de windmolens op zee zijn. Toen ik na verloop van tijd het gevoel voor richting een beetje kwijt raakte zag ik dat het tijd was om weer terug te keren. Ik volgde het spoor op het schermpje van mijn Garmin om de weg naar het duinpad weer terug te vinden evenals de weg terug naar de auto. Evengoed liep ik nog twee keer een beetje fout/om.

Hoogtemeters trainen

Posted on by jessekoeckhoven@gmail.com

Als ik me aanmeld voor een loopevenement is dat meestal een drijfveer om wat meer te gaan trainen. Ik loop in januari de Pierwaaitrail en in maart en april een serie van 4 VK’s (vertikale kilometers). De laatste tijd loop ik weinig omdat ik een nieuwe schuur aan het bouwen ben. Maar ik moet dus weer aan de bak.

Gisteren heb ik de draad weer opgepakt. Selena bij scouting afgeleverd voor het Sinterklaasfeest en doorgefietst naar de vuilnisberg in Spaarnwoude. Daar, bij de klimmuur is een trap tussen betonnen halve cirkels. Dit heeft niet echt een naam. Die liep ik 30 keer op (en af). Deze trap is ongeveer 10 meter hoog. Dus bijna een derde van een VK. Nu heb ik spierpijn en ben ik de openbare trappen in de buurt aan het inventariseren. De eerste trap (Piramide van Austerlitz) die ik in maart moet bedwingen is 30 meter hoog. Trappen van deze hoogte zijn er hier niet. Sommigen komen wel een eind in die richting.

Lijst met trainingslocaties in de buurt van Haarlem

Naam Plaats Type Hoogteverschil (±)
Trap tussen betonnen schijven Recreatiegebied Spaarnwoude Trap 10m
Langs SnowPlanet naar uitkijktoren Recreatiegebied Spaarnwoude Pad + trap 32m
Big Spotters Hill Groene Weelde, Haarlemmermeer Trap 27m
Kijkduintrap Kopje van Bloemendaal Trap 20m
Karmeltrap Kopje van Bloemendaal Trap 16m
Trap zonder naam Kopje van Bloemendaal Trap 20m
Kraantje Lek Bloemendaal Zandheuvel 14m
Duin Zeereep Strand Duin- en Kruidberg Zandpad 20m

 

 

‘Schoenen verloren?’

Posted on by jessekoeckhoven@gmail.com

Deze ochtend, eigenlijk was het nog net nacht, ging ik de duinen in voor een rondje door de regen en een stukje zwemmen. Omdat ik een uitdaging bij Strava had aangeklikt, 2500hm in juli, en het is 1 juli, besloot ik alvast wat hoogtemeters te maken. Aan de noord-oostzijde van de Oosterplas rijst een duintop van een meter of 11 op, alwaar ik 10x ophoog klom. Omdat ik het daar erg warm van kreeg zocht ik even wat afkoeling in het water. Ik zwom naar de overkant terwijl het steeds harder begon te regenen. Toen ik terugzwom meende ik in de verte onweer te horen, dus haastte ik mij weer terug. Ik liep terug naar de ingang en was zo goed als doorweekt.

Blotevoetenlopers horen passanten wel eens vragen: ‘Schoenen verloren?’. Persoonlijk heb ik deze vraag nog nooit gehad, maar ik zou die vraag vandaag bevestigend hebben kunnen beantwoorden.

Bij de auto aangekomen legde ik eerst mijn schoenen en gps-device op dak. Omdat ik meestal blootsvoets rijdt miste ik ze niet. Onderweg naar huis besloten de verstekelingen gezamenlijk ongemerkt van het dak te glijden. Toen ik daar thuis achterkwam ging ik meteen terug om ze te zoeken. Ik zag ze liggen op de Mollaan. De Garmin op de strepen in het midden van de weg met een klein barstje in het scherm en de schoenen in het gras in de berm.