Aap, noot, mies, wim, zus, jet. Wij hadden: Boom, roos, vis, vuur, mus, pim en tegenwoordig hebben ze weer andere woordenrijtjes om te leren lezen.

Je kunt beter een boom van de straat redden dan een roos, want dat is kansloos, tenzij die Roos een mens is.

In de vroege ochtend van 5 februari zag ik, tijdens het uitlaten van de hond, overal afgedankte kerstbomen, oftewel omgezaagde jonge sparren. Hier en daar lagen of stonden ook sparretjes in een pot. Ik besloot er één mee te nemen. Het was heel koud buiten en dit was een goeie manier om het snel heel warm te krijgen en om spierpijn op een later tijdstip te veroorzaken want de boom plus de pot waren loodzwaar.

De volgende dag laadde ik het boompje in mijn fietstas en reed naar de duinen. Alwaar het de laatste jaren de gewoonte is om zoveel mogelijk bebossing om te vormen tot woestijnlandschap. Ik nam de boom mee naar één van die kale plekken, een klein dal. Ik groef een gat op het diepste punt van het dalletje. Vervolgens ontdeed ik de spar van zijn pot. In de pot zat kleiachtige aarde. Daardoor moest ie van de pot gerukt worden. De klei viel van de wortels. Althans, wat er van die wortels over was. Niet veel.

Het begon al licht te worden. Ik plantte de voormalige kerstboom in het gat en vulde het aan met de klei en met zand. En de boom leefde nog lang en groeide uit tot een eenzame hoge spar. Dat hoop ik tenminste. Ik hou ‘m in de gaten de komende tijd. Als hij volgend jaar nog leeft is dat al een hele mijlpaal.

Update na 2 weken

Vandaag even gekeken hoe die erbij stond. Ik fietste er langs en zag niets. Ik zette mijn fiets neer en liep naar de plek waar de boom ongeveer zou moeten staan. Hij was nergens meer te bekennen. Vreemd. Ook geen spoor meer te zien. Ik vermoed dat het sparretje verwijderd is. Jammer, maar het was leuk geprobeerd.