Afgelopen weekend was het jaarlijkse klusweekend in de Ardennen. Elk jaar gaan we een weekendje naar het vakantiehuisje van mijn broer om grote en minder grote klussen te doen. Dit keer was o.a. de badkamervloer aan de beurt. Dit jaar is er ook een andere activiteit bijgekomen: Een stukje hardlopen door de omgeving. Moest bovendien van mijn trainingsschema. Zondagmorgen gingen mijn broer en ik naar La Roche, daar een rondje om het plein en weer terug naar het huisje. Al met al tegen de 14K en ruim 400 hoogtemeters. Omlaag probeerde ik zoveel mogelijk gebruik te maken van de zwaartekracht. De steile helling omhoog bij het verlaten van La Roche moest gedoseerd worden gelopen om niet halverwege ‘kapot’ te gaan. Vervolgens mochten we nog een regenbui verwelkomen. Ik vraag me af of het bij grotere stijgingspercentages niet beter is om over te gaan tot wandelen. Het tempo is er toch uit zodat wandelen niet heel veel langzamer gaat. Wandelen kost waarschijnlijk een stuk minder energie. Maar ik kwam daar om te lopen, dus moest er gelopen worden. Wel weer een geheel nieuwe loopervaring. Bij ons in NPZK maak je ook veel hoogtemeters, maar nooit hele lange, eindeloze steile hellingen. Als ik volgende keer onderaan de helling begin, ben ik eigenlijk al nagenoeg boven. Eigenlijk kan ik niet wachten tot ik weer in de Ardennen kan lopen. Dat wordt elke keer leuker omdat ik steeds verder en langer kan lopen.