Lopen in het teken van de zon

Op 21 juni 2011, op midzomeravond, vond de 1e Barefootstylemidsummernightrun plaats. De opkomst was niet gigantisch. Op de aangekondigde tijd vertrokken we met 6 lopers, waarvan 1 ons totaal onbekend. Die had het evenement ergens opgepikt van internet en dacht dat het een grote georganiseerde loop was. Het weer was prima, de sfeer was prima en onderweg werden vossen, herten en ander gedierte gesignaleerd.

We liepen in de richting van de zee en de zon raakte af en toe de duintoppen en verdween er regelmatig helemaal achter. De starttijd was zo gekozen dat het zou moeten lukken om voor de zonsondergang op het strand te staan. Het leek er even op dat het niet zou gaan lukken, maar dat kon ons er niet toe verleiden harder te gaan lopen.

Door het mulle zand zwoegend, werd de zeewering beklommen. Sommigen van ons kwamen enigszins hijgend boven. Daar aanschouwden we een grote vuurbal op enige afstand van de horizon. Te hoog nog om te wachten tot de zon in zee verdween. Er stond een stevige afkoelende bries. De natives hadden een alternatieve route voor de terugweg. Dit was het fietspad, maar even later sloegen we af naar een prachtig klein parallel wandelpaadje. Op dit pad liep de koploper, de onbekende loper, een eindje voor ons uit totdat hij na een tijdje helemaal uit het oog verloren was. We hebben hem niet meer gezien. Ondertussen was het behoorlijk schemerig aan het worden. Dat merkten we pas goed toen we het bosachtige gebied in liepen. De bomen werden hoger en dichter en de ondergrond werd steeds moeilijker zichtbaar. Officieel waren we in overtreding omdat je na zonsondergang het duingebied niet meer mag betreden. Gelukkig waren we toen al bijna bij het eindpunt.

Al met al een zeer geslaagd evenement, met leuke mensen, dat voor herhaling vatbaar is, op enkele verbeterpuntjes na:

Op het prachtige smalle paadje was hier en daar volledig begroeid. Daar liepen we dwars door de doornige begroeiing of sprongen er overheen. De doorns waren geen probleem. De bewoners van deze struiken, teken, echter wel. Ik vermoed althans dat ik de 7 teken die ik heb meegenomen naar huis hieruit afkomstig waren. Dit soort paden kunnen beter vermeden worden (met korte broek).

De ondergrond was hier en daar niet goed blootsvoets beloopbaar. Hoewel ik een deel van het parcours van tevoren had verkend en dit redelijk tot goed geschikt was voor blote voeten, liepen de VFF’ers en andere minimalisten op sommige stukken wat minder comfortabel over puntig gesteente.

Het lopen in de schemering door dit prachtige gebied is een geweldige ervaring, maar de schemering gaat over in de nacht. Als je de grond niet meer zo goed kan waarnemen loop je niet prettig mee. Uit voorzorg tilde ik mijn voeten een stuk hoger op om een smak op de grond door een onzichtbare boomwortel te vermijden. Ofwel de loop moet vroeger eindigen, ofwel de loop moet op het laatste stuk door open gebied gaan.

Ik kijk nu al weer uit naar volgend jaar. Dan organiseer ik dit loopje zeker weer, maar dan onder een nieuwe naam: Heksenloop. De domeinnaam heb ik reeds geregistreerd. Ik had de naam al in mijn hoofd, maar omdat er elders in de duinen ook heksenactiviteiten plaatsvinden op midzomernacht is er reden te meer voor deze nieuwe pakkende naam te gaan gebruiken. Om dan niet halverwege te hoeven wachten op een zonsondergang zorg ik dat iedereen ruim voor zonsondergang het strand bereikt heeft. Daarna gaat de route een stuk over het strand zodat de zonsondergang al lopend waargenomen kan worden, als het weer het toelaat. De route gaat dan waarschijnlijk niet meer terug door de duinen (zo hoeven we niet in de illegaliteit te lopen), maar via het strand naar IJmuiden of Bloemendaal. Suggesties verneem ik graag in de comments.