Zo, het boek De Avondvierdaagse is uit. Voorgoed. Althans, dat hoop ik stiekem. Amber zit in groep 8, dus loop hierna niet meer in schoolverband en op de school van Selena lijken ze hier niet aan mee te doen. Ik vind wandelen leuk maar de avondvierdaagse is hierin de uitzondering die dit bevestigd. De tienkilometerlopers lopen het eerste stuk dezelfde route als de vijfkilometerlopers. Deelnemers aan de 10 km lopen al traag. Die van de 5 km lijken ongeveer stil te staan. Zoiets als de kleine wijzer van de klok. Hij beweegt wel maar je ziet hem niet bewegen. Zodoende ben je 2,5 à 3 uur aan het lopen over 10 km terwijl als je stevig doorloopt dit gemakkelijk binnen anderhalf uur kan. Stel je voor dat je in dit tempo een Kennedymars moest lopen. Dan mag je blij zijn als je binnen de tijdslimiet binnenkomt.
Om het af te sluiten liep ik de laatste dag mee met Selena op mijn rug (in de rugdrager) en de Vibram Fivefingers aan mijn voeten. Op deze manier was het voor mij ook een uitdaging en ook meteen een goede oefening voor de wandelingen in Noorwegen en Zweden die we deze zomer gaan doen. Als de kleine meid moe wordt mag ze gewoon op mijn rug. Die kleine meid weegt alleen wel 15 kg, dus echt licht is het niet, heb ik gisteren gemerkt. Bij de 4daagse van Nijmegen mogen militairen met 10 bepakking lopen en hoeven dan maar 40 km per dag te lopen in plaats van 50. Ik zou dan toch liever kiezen voor 50 zonder bepakking, hoewel je zonder bepakking ook al de nodige kilootjes mee hebt (drinken, eten, kleding e.d.). Amber kreeg onderweg last van buikpijn, dus voor haar was de laatste dag van haar laatste avond4daagse ook geen gemakkelijke opgave. Normaal ergens voorin lopend, sjokte ze nu helemaal achteraan de wandelsliert.
En om het compleet te maken, hadden we niet stil gestaan bij het feit dat we gestart waren bij EDO en finishten op de Grote Markt. Dus na afloop zat er niets anders op dan teruglopen naar huis. Daarna zou ik nog lopen naar EDO om de fietsen op de halen. Toen we op de Kleverlaan liepen kwam heel toevallig José net aangereden vanuit haar werk. Ze stopte en wij stapten in. Dat was een welkome verrassing na al dat geloop.
Geef een reactie