Duinentrail Schoorl 2012

Op de heenweg naar Schoorl reed ik door een vreselijke plensbui. Dat voorspelde niet veel goeds. Gelukkig was het in Schoorl droog en dat bleef het ook op een paar spatjes na. Ik vond het wel handig om een fiets mee te nemen om van de parkeerplaats naar het startpunt te fietsen. Dat scheelde tijd en 3 kilometer wandelen.

Ik zat nog wat te prutsen met Strava (GPS-logging en analyse app) en mijn regenjack toen het aftellen voor de start begon. Ik stond achteraan.

Foto: Corné Bastiaansen

Vlak na de start was er een zeer hoge trap met het nodige oponthoud. Dankzij de vele regen lagen de paden vol met plassen. Iedereen ging er netjes aan de zijkanten langs tot ik voor mij iemand er gewoon dwars doorheen zag gaan. Ik meende Chris van Beem te herkennen. Waar een trailrun is, is Chris van Beem. Ik liep ook ergens fout. De loper voor mij, die ik blijkbaar in blind vertrouwen volgde, was ineens het spoor bijster. Er waren geen routemarkeringen meer. Hij bleek een wilde loper gevolgd te zijn. Gelukkig was het extra lusje nog geen kilometer. Een aantal lopers achter mij hadden mij weer in blind vertrouwen gevolgd. Een tijdje later zag ik voor mij, in fantastische nieuwe InkNburn-outfits, Carlo en Paula lopen. De loper voor mij kon ze nog net behoeden voor het afdwalen van het parcours. Carlo mopperde een beetje want hij had een hekel aan zand. En eigenlijk ook een hekel aan lopen. Maar hij was in goed gezelschap. Ik was nooit eerder in dit duingebied geweest. Geweldig, al die hoge duinen. Geen wonder dat hier zoveel MTB’ers fietsen. Waar de trails en de MTB routes elkaar kruisten was het dan ook oppassen geblazen. Hier waren de waarschuwingsbordjes geen overbodige luxe. Ik had geen horloge om en mijn telefoon in mijn rugzak en dus geen idee van tijd of afstand. Ik deed ook lekker rustig aan, want zo’n afstand red ik niet als ik 12 km/u ga lopen. Zo rond de 10 km/u is wel zo comfortabel. Zo valt er ook nog wat te genieten van de omgeving. Het laatste stuk was nog best pittig. Veel klim- en daalwerk, waarbij de klimmetjes steeds frequenter in wandelpas werden afgehandeld. En opeens hoorde ik muziek en opgewonden stemmen. Ik was aangekomen bovenaan het duin waarvan aan de voet de finish was. Met grote halen ploegde ik naar beneden en passeerde halverwege een doedelzakspeler. Geweldig! Wat een finish. En meteen bier (alcoholvrij).

Bij het dorpshuis kreeg ik nog een herinneringsshirt en ik fietste terug naar de parkeerplek om daar de auto uit de modder en richting huis te rijden om vervolgens appels te plukken van onze boom op landgoed De Olmenhorst.

Deze trail ging me al eenvoudiger af dan de Veluwezoomtrail. Kilometers maken heeft dus zin. In december een 36 km trail bij Voorne. 8 km meer dan deze. Dat moet dan ook wel lukken denk ik. Ik heb nog even de tijd om te trainen.

Uitslag:

Startnummer 163
Nummer 161 van 208 deelnemers
Nummer 143 van 174 deelnemers in mijn categorie (heren)
Brutotijd 02:55:24
Nettotijd 02:55:09
Gemiddelde snelheid 9.3 km/u of 6:27 min/km


Reacties

2 reacties op “Duinentrail Schoorl 2012”

  1. Mooi in de pocket deze trail Jesse, Schoorl is een geweldig gebied om te lopen, heel afwisselend, veel hoogtemeters en een verassend doolhof aan paadjes, zodat je heel lang nog nieuwe routes ontdekt als je hier loopt.

    1. Ik was er voor het eerst. Inderdaad geweldig om daar te lopen. Een trail vol leuke verrassingen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.