ChiCoaching organiseerde een nieuwjaarsloopje voor alle (ex-)techniekgroepers, marathongroepers en baangroepers. Aangezien ik zowel (ex-)techniekgroeper als baangroeper ben sloeg ik deze uitnodiging niet af. Er werden 2 afstanden gelopen. 7,5 en 18,5 kilometer. De lange afstand was de uitkijkpuntenroute. Ik was 1 van de wegwijzers omdat Marion een naar griepje te pakken had.

Met 11 mensen liepen we de lange route. De korte route werd door nog 7 mensen gelopen. Het was geen wedstrijd. Samen uit, samen thuis. Dus op langeduurlooptempo. Bij elk uitkijkpunt en meer werden we op de foto gezet om te bewijzen dat we geen punt in de route overgeslagen hadden. De zon scheen uitbundig en onderweg zagen we schapen, hooglanders en mensen (die dieren die weten te ontsnappen via de wildroosters).

Tijdens de techniektrainingen in de duinen kwamen we regelmatig op ‘het paadje van Kees’. En deze loop heb ik eindelijk ook de Kees gezien die dit fraaie paadje ‘ontdekt’ heeft.

Precies een week ervoor kon ik mijn duurloop niet afmaken vanwege pijn in mijn rechtervoet. Daarna heb ik amper gelopen. Alleen op woensdag een stukje heel voorzichtig hardlopen/wandelen. Toen merkte ik er al nagenoeg niets meer van. Tijdens de nieuwjaarsloop bleef het gelukkig weg. Een prettig vooruitzicht voor de halve van Egmond over een week.

De laatste berg, de Brederodeberg (hoogste punt van Kennemerland) werden we gepasseerd door een MTB’er. Paula zei er wat van en nog geen 20 meter verder ging hij op zijn plaat. Wel heel zielig. Je ziet ze steeds vaker op de single tracks. De boswachters moeten ze soms van hun fiets af sleuren omdat ze niet stoppen als ze staande worden gehouden.

Bij de finish werden we opgewacht door Marion en Ans met koek en zopie.