Vandaag las ik een bericht over een Oekraïense burgemeester die tijdens het joggen in zijn rug was geschoten. Een ander bericht meldde dat hij was neergeschoten tijdens het zwemmen. Omdat je nou eenmaal niet alle ellende van de wereld op je schouders kunt nemen moest ik denken aan het woord ‘joggen’ (bestaat sinds 1979). Op de één of andere manier een afgrijselijk woord. Net nog een tandje erger dan het (nog antiekere) woord ’trimmen’. Gelukkig worden deze woorden nauwelijks nog gebruikt, maar soms kan je met specifieke woorden nuance aanbrengen. Net zoals Eskimo’s veel woorden voor sneeuw gebruiken, zou het handig zijn als de loopscene ook over een hoop woorden voor hardlopen zou kunnen beschikken. De betreffende burgemeester was dus aan het hardlopen, maar dan langzaam. Want het woord zachtlopen bestaat (gelukkig) niet. En ook langzaamlopen komt niet voor in onze woordenlijst. Maar wat is lopen dan precies?
Ik dacht altijd dat lopen een vorm van wandelen was totdat iemand mij vertelde dat lopen eigenlijk hardlopen is. Behoorlijk verwarrend dus voor zo’n alledaags woord. Diegene bleek deels gelijk te hebben want in het Vlaams gebruikt men de term lopen voor het zicht snel voortbewegen en in Nederland om aan te geven dat men zich op rustige wijze voortbeweegt, volgens Wikipedia. Waar is het dan misgegaan? In Nederland waarschijnlijk. Daar heeft het woord om onduidelijke reden het element snelheid verloren, vandaar dat er iets aan toegevoegd moest worden. Waarom dat ‘hard’ moest zijn waar ‘snel’ meer voor de hard ligt is waarschijnlijk een random gevolg van hoe de taal zich nou eenmaal ontwikkeld. Hoewel wij vroeger altijd ‘lopend’ naar school gingen en ‘lopend’ naar mijn grootouders in Hoofddorp (wandelen dus) neig ik nu toch naar de Vlaamse betekenis. In het Duits betekent laufen ook rennen.
Rennen is tenminste een duidelijk woord. Het betekent zeer snel lopen. Rennen kan je doen om je uit de voeten te maken. Vluchten dus. Dieren lopen ook niet hard, ze rennen. Een prooidier rent en een roofdier ook. Je rent ook om de trein te halen en je mag niet rennen bij het zwembad, niet in de gang van de school en ook niet in de kerk. Rennen is een meer instinctieve manier van hardlopen.
Joggen is ook duidelijk. Het is een niet-prestatiegerichte, langzame vorm van hardlopen die wordt gebezigd door mensen van middelbare leeftijd met overgewicht die ondanks hun matige snelheid overmatig zweten. Niemand wil daarmee worden geassocieerd, dus is het woord in onbruik geraakt. Dus met het lezen van het nieuwsbericht over die burgemeester kreeg ik gelijk een beeld van de onfortuinlijke man. Omdat de man net zo goed aan het zwemmen geweest kan zijn, kan de burgervader net zo goed atletisch gebouwd zijn. Dat zou gunstiger zijn omdat iemand met overgewicht nou eenmaal minder goede herstelkansen heeft. Ik wens de man beterschap en zijn omgeving vrede.
Geef een reactie