Zwemmen is voor vissen

Zoals Emil Zatopek’s quote ‘Vis zwemt, vogel vliegt, mens loopt’ het al zegt had ik er beter aan gedaan om het bij lopen te houden.

Eén voet in België en één voet in Nederland
Eén voet in België en één voet in Nederland

De dag na Nieuwjaar vertrokken wij naar bungalowpark Vennebos. Dat ligt links onder Eindhoven en vlakbij de Belgische grens. Er was veel fijn renbos in de omgeving, dus ging ik er elke dag op uit voor een rondje rennen door modder en zelfs sneeuw.

Op de laatste dag van ons verblijf daar brachten we een bezoek aan het op het park aanwezige subtropisch zwemparadijs. Ik deed een flink aantal rondjes met mijn dochter in de wildwaterbaan. Als je het parcours zittend of liggend op je rug aflegt is het volkomen veilig. Nadeel: Je komt voor geen meter vooruit. Ga je daarentegen op je buik, dan maak je snelheid. Nadeel is dat je elke keer van heuveltjes valt die in de baan zitten en niet elke keer even gelukkig terecht komt. Toen ik na een aantal keren hardhandig op mijn ribben landde voelde ik dat het niet goed was.

Een uur of wat later werd mijn vermoeden, dat ik het lopen voorlopig wel op mijn buik kon schrijven, bevestigd. Ik trok mijn hardloopkleren aan en ging een poging wagen. Na enkele tientallen meters deed het rennen dwong teveel pijn mij tot wandelen. Na een aantal tevergeefse pogingen was ik al snel weer terug met de conclusie: hardlopen zit er even niet in.

Twee weken later… (update)

Een gekneusde rib heeft een paar vervelende nadelen. Hoesten, niezen en lachen doen pijn. In bed liggen is niet prettig. En hardlopen is ook geen pijnloze optie. Maar nu, twee weken later, durf ik het wel weer te proberen, omdat ik bij het niezen niet meer door de grond ga en het slapen ook al weer vrij goed gaat.

Tijdens de zwemles van Selena liep ik door Velserbroek en moest rustig aan doen want het was nog een beetje pijnlijk. Na enkele kilometers ging het echter beter. Blijkbaar had ik door mijn interne apotheek was stoffen toegediend gekregen. Het ging boven verwachting goed. Even later liep ik in recreatiegebied Spaarnwoude. Het was behoorlijk mistig en deed mijn hoofdlamp aan. Dat hielp niet echt veel, maar om gezien te worden is het wel handig. Toen ik weer terug was bij de sportschool, waar de zwemles was, had ik toch ruim 7 kilometer gelopen.


Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.