Ik dacht: Laat ik eens een keer naar Spaarnwoude fietsen om de hond daar eens te laten draven. Bij het parkeren van de fiets zag ik dat de boel was afgezet en zal ik modderige hardlopers. Dat kon maar 1 ding betekenen. De Strong Viking run was bezig. We wurmden ons langs de afzetting en liepen omhoog waar de lopers aan het afdalen waren.
Onderweg zag ik dat het parcours veelvuldig werd onderbroken door hindernissen waarbij meestal de kracht van de armspieren op de proef werd gesteld. Bijvoorbeeld via heel veel ringen boven de grond naar de overkant. Of een steile helling op rennen en het laatste stuk met een touw omhoog.
De sportschoolmannetjes die met gemak de hindernissen bedwongen hadden het zwaar tijdens het lopen en bij de hardlopers was het omgekeerd. Hoewel het aandeel mannelijke deelnemers het grootst was deden er ook veel vrouwen en kinderen mee, meestal in teamverband, aan de shirts te zien.
Ik liep met Bailey langs het over de vuilnisheuvels meanderende parcours en stak hier en daar het met lint afgezette parcours over als er even een gat tussen de deelnemers was. Daar waar ze een zandzak moesten pakken en daarmee moesten lopen verliet ik het parcours en liep een stukje over het MTB-circuit, dat nu was afgesloten vanwege het evenement. Daarna liep ik weer de weg af, naar beneden, naar mijn fiets.
Dit is een leuk evenement, maar niet voor mij want ik ben geen Viking, en zeker geen sterke Viking. Bovendien is het vrij duur, met ticketprijzen tot ver boven de honderd euro.
Maar het lonkt wel.
Geef een reactie