Gisteravond was ik voor het eerst bij de algemene ledenvergadering van Loopgroep03. Die vond traditiegetrouw plaats in de aula van de Hartenlust. Waarschijnlijk voor de laatste keer omdat de oud-voorzitter daar werkt en met pensioen gaat.
Na koffie/thee/koekjes namen de secretaris, voorzitter en penningmeester plaats achter een tafel de microfoon en kregen we een terugblik op 2024 en een vooruitblik op de geplande loopevenementen in 2025. Daarna wat statistieken en vervolgens werden we door de jaarrekening gepraat. De wisseling van de wacht van de nieuwsbriefredactie werd benoemd en hoewel hij nog niet weg is, kreeg Igor toch alvast zijn afscheidscadeau.
Na het formele deel werd Wouter Monden aangekondigd. Toevallig of niet, laatst was ik al bij een optreden van hem in theater de Liefde waar hij een decor heeft met een replica van de slagboom van de Barkley Marathons. Deze keer zonder het decorstuk maar wel precies op de dag dat de laatste lopers in de race waren voor dit jaar. Ook vertelde hij weer over zijn avonturen bij de Eiger. In het theater vertelde hij alleen het verhaal want de mislukt poging, niet over zijn succesvolle poging van vorig jaar. Een DNF (Dit not finish) is misschien wel gedenkwaardiger dan een uitgelopen race. Tijdens een race zoek je je grenzen op. Als je over de finish gaat dan ben je die grens blijkbaar nog niet tegengekomen. Bij de Barkley Marathons worden de DNF’er geacht om naar de finish slagboom te komen (of je laten afleveren door de plaatselijk sheriff) en daar af te tikken en te zeggen dat je alles hebt gegeven en dat het niet gelukt is. Je bent tegen je eigen grens aan gelopen. Daarna wordt er voor je op de trompet geblazen.
Wouter was klaar en toen was er champagne en werd er nog gezellig nagepraat. We werden een paar keer bijgeschonken en toen er om ons heen werd opgeruimd was het tijd om naar huis te gaan.
Geef een reactie