Toen ik vanmorgen mijn FiveFingers aantrok wist ik nog niet hoe lang en waar ik precies zou gaan lopen. Wel wilde ik een aantal kleine paden in Nationaal Park Zuid Kennemerland belopen om te mappen op Openstreetmap. Ik had de pech dat mijn telefoon het GPS signaal niet oppikte. Ik had het al bijna opgegeven toen ik ineens de telefoon hoorde vertellen dat de eerste kilometer was gelopen (na 5 kilometer in werkelijkheid). Ik was inmiddels al op de rode route richting Parnassia.
Onderweg zag ik een pad waar ik nooit eerder liep. Het was meer een slootje dan een pad. Als je eenmaal natte voeten hebt is er ook geen reden meer om de rest van de plassen te ontwijken. En dat waren er veel. Gesmolten hagel van de afgelopen nacht. In het gras lag ook nog veel ongesmolten hagel. Toch kon mijn trainingsvest uit om verder in mijn t-shirt te lopen. Op het strand bij Parnassia verruilde ik mijn VFF’s voor mijn blote voeten.
Bij opgang Kattendel ging ik even kijken waar ze nu toch in godsnaam mee bezig zijn. Het pad was geblokkeerd door zand, palen en prikkeldraad. Voorzichtig ging ik er langs. Het natuurbeheer is hier van epische omvang. Even later trok ik voor de zekerheid mijn FiveFingers weer aan alvorens over een hek (met prikkeldraad) te klimmen. Ik ging vervolgens zuidwaarts richting ’t Wed. Over de Konijnenberg en terug via zoveel mogelijk kleine paadjes.
Ik ken blijkbaar de paden nog niet goed genoeg en begon meer kilometers te maken dan aanvankelijk mijn bedoeling was. Opeens zag ik een hert. Snel een foto. Hij bleef staan. Gehurkt kon ik zo nog wat foto’s maken tot hij op zo’n 4 meter al grazend genaderd was. Zelfs toen ik (voorzichtig) opstond rende hij niet weg. Ze schijnen tegenwoordig minder bang te zijn doordat er niet meer op ze gejaagd wordt.
Daarna nog een keer de verkeerde kant op gelopen. Bij ingang Bleek en Berg bleek het waterfonteintje gelukkig nog niet afgesloten te zijn. Toen ik net voor de regen thuiskwam bleek ik ongeveer 30 kilometer gelopen te hebben.
Geef een reactie