ATB parcours Zandvoort en wisenten

Vandaag was ik op pad met Ruud en Ron (die ik nog niet kende). Ron had een route gepland van 40+ km vanaf het wildrooster (NPZK ingang Heerenduinen) naar het ATB-parcours en weer terug. Ik had niet zo’n trek in die afstand, dus sprak ik af dat ik bij Parnassia zou aansluiten.

15241178_10211169629224648_4240782215633943900_n
Circuit op de achtergrond

Op de fiets richting Parnassia zag ik dat ik ruim in mijn tijd zat. Ik parkeerde mijn fiets bij Koekoeksbos en liep richting de zee. Onderweg bleek dat ik mij nog moest haasten om op tijd te komen. Dat lukte gelukkig precies. Op dat tijdstip vertrok daar toevallig ook een beginnende trailgroep. Het was warmer dan ik dacht. Een t-shirt was voldoende. Wij liepen het strand op richting Zandvoort. Druk in gesprek liepen we bijna de plek voorbij waar we omhoog, de boulevard op moesten.

Even later bevonden we ons op het mountainbikeparcours. Ik liep er al eens eerder op een woensdagochtend. Toen was het rustig. Vandaag niet. Elk ogenblik moest je op de hoede zijn voor achteropkomende fietsers. Toch niet zo’n goed idee op zondagochtend. Verder is het lopen van dit parcours op zich al een complete en afmattende training. Bij ons was het slechts een onderdeel.

15271843_10211169642424978_4634564943661046234_o
Wisenten in de verte

Met de sprankeling uit de benen gelopen, liepen we een stukje door Zandvoort naar het Kraansvlak. We betraden het Wisentenpad door via een trappetje over het hek te klimmen. Ik heb al een paar keer over dit pad gelopen en nooit een Wisent gezien. Maar vandaag hadden we geluk en zagen er drie.

We verlieten het Kraansvlak op de Zeeweg. Aan de overkant glipten we de verlaten camping De Lakens in. Hier is het altijd zoeken naar de doorgang naar de officiële paden van het duingebied. Na wat zoeken zagen we een klaphek. Dit was afgesloten, dus we moesten er overheen klimmen. Dit was niet het pad dat we zochten. Dit was een verwilderde single-track en kwam uit bij het Spartelmeer. Via talloze duindoorns bereikten we de begaanbare paden.

Over de duintoppen langs het Spartelmeer

Via de zuidkant liepen we om het Vogelmeer en via het Spinnenkoppenpad kwamen we bij Koekoeksbos. Ruud en Ron moesten nog helemaal teruglopen naar het wildrooster en ik was blij dat ik op mijn fiets kon stappen. Voor mij was bijna 30 km vandaag meer dan genoeg. Mijn langste afstand sinds de Trail des Fantomes.

 


Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.