Training op een mooie zaterdagmiddag

Ook al loop je altijd dezelfde route op het zelfde tijdstip, het is nooit helemaal hetzelfde. Het weer, het seizoen, dieren in de omgeving, andere weg- of trailgebruikers, net even een pijntje hier of daar, fitheid, het type schoenen en kleding, het zorgt altijd weer voor een unieke training.

Nog winter, maar meteorologisch gezien al lente

Een training wordt nog diverser als je een andere route en een ander tijdstip neemt. Zo startte ik gisteren mijn training op zaterdagmiddag om kwart voor drie in Nationaal Park Zuid Kennemerland. Met zo’n hoge temperatuur (±13º) had ik nog niet gelopen dit jaar. Dresscode: t-shirt en korte broek. Op zo’n mooie zaterdagmiddag zijn er meer wandelaars dan hardlopers op zondagochtend rond een uur of tien.

Er zijn delen in de duinen waar ik nog niet blind de weg weet. Ik loop de laatste tijd wat vaker in het zuidoostelijke deel. Daar is een aantal mooie paadjes. Ze lijken erg op elkaar. Gisteren kreeg ik de deelkaart weer wat beter in mijn hoofd.

Daarna over de Konijnenberg, langs Lichtbakkeet en de Hazenberg en een stukje over het strand. Naast vele wandelaars waren daar ook de eerste neergestreken zonaanbidders te vinden. Bij uitspanning Parnassia liep i

Prachtdier

k het strand op om er 600 meter verder bij duininham Kattendel weer af te gaan. Ik stak het duin over waar een fietspad onder moet liggen. Een stukje verder hoorde ik plotseling een koor van lichte machines dichterbij komen. Een horde solexers kwam aangereden over de Waterleiding weg en sloeg af naar de Ezelweg.

Onderweg moest ik een hoop wandelaars inhalen. Zoals je een elektrische auto niet hoort aankomen als deze stapvoets rijdt, hoor je mij ook niet altijd aankomen. Dat zorgt ervoor dat de wandelaars schikken als ze plotseling ingehaald worden. Ik kan natuurlijk mijn fluitje gebruiken als ik mijn racevest aanheb. En volgens mij zijn er ook handbellen verkrijgbaar. Geen overbodige luxe op zo’n mooie drukke middag.

Mag dat?

Mijn weg ging verder via de rode route richting ingang Bleek en Berg. Ik had ruim 13 kilometer gelopen. Daar stond mijn fiets al kwispelstaartend op mij te wachten.

 


Reacties

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.