In april kocht ik een kaartje een concert van New Order. Gisteren was het eindelijk zo ver. Ik had het idee om op de fiets te gaan en zo gebeurde het ook.
Vanuit mijn werk naar Afas was een tocht van 31 km volgens Google Maps. Ik zette de navigatie daarvan aan en keek onderweg regelmatig op mijn telefoon. Dat was erg onhandig en bovendien strafbaar. Op een bepaald moment ontdekte ik dat je ook gesproken navigatie aan kon zetten. Het duurde wel even voordat ik daar enigszins op vertrouwde. De route ging niet helemaal zoals gepland. Bij Halfweg/Zwanenburg moest ik een omleiding volgen waarbij ik ergens een omleidingsbordje miste. Niet veel later reed ik Amsterdam in, tijdens de avondspits. Heel veel verkeersdrukte. Ik kon nergens door rood rijden bij 1 van de ontelbare verkeerslichten waarbij de fietser altijd langer moet wachten dan de auto. Ook ging er vlak voor mij een brug open. Uiteindelijk was ik uit de stad en kon ik weer een beetje opschieten. Na 2 uur was ik op mijn bestemming. Ik parkeerde mijn fiets (gratis) en liep naar een Snacktent om wat te eten. Daar stond een lange rij. Toen ik aan de beurt was bestelde ik een vegagrillburger en liep al etend naar Afas. Bij de ingang stond een rij, een hele lange rij. Een rij van een paar honderd meter. Ik sloot aan en de rij liep best snel. Even later was ik binnen. Je kon hier een kluisje huren (6,-) om je spullen en jas in te doen. Ze bleken boven ook een garderobe te hebben. Ik bracht mijn jas daarheen en dat was tot mijn verrassing gratis. Het voorprogramma begon precies toen ik nog even naar de wc was geweest. Stolen, een Chinese technoband. Klonk best aardig, met leuke beelden. Mijn collega met een groep vrienden bleek inmiddels ook binnen te zijn en we haalden wat te drinken. Toen we de zaal weer betraden bleek het voorprogramma te zijn afgelopen en konden we alvast een plek innemen voor het kijken/luisteren naar New Order.
De band kwam op en begon een serie nummers te spelen. Pas na een paar nummers hoorde ik wat bekends. Er straalde weinig enthousiasme uit van het podium. Misschien dat ze vermoeid waren omdat ze al een lange tour achter de rug hadden. Of misschien dat de leeftijd parten gaat spelen. Desondanks erg gaaf om deze band live te zien en horen spelen.
True Faith en Blue Monday, daar kwamen we (of in ieder geval ik) vooral voor. Ik had oordoppen in, maar die deed ik even uit tijdens Blue Monday. In de toegift speelden ze twee nummers van Joy Division waarvan het laatste nummer Love Will Tear Us Apart was. In de videobeelden was Ian Curtis te zien. Ian Curtis, de zanger van Joy Division heeft in 1980 zelfmoord gepleegd. Daarna werd de band ontbonden en hervormd tot New Order. Gitarist Bernard Sumner werd tevens zanger.
Na afloop wilde ik voortmaken om niet al te laat thuis te zijn. De navigatie bracht mij weer dwars door Amsterdam. Nu wel wat minder druk gelukkig. Hier en daar waren wat wegwerkzaamheden waardoor ik kleine stukjes om moest rijden. Even na Sloterdijk was er een fietspad afgezet. Ik kon er nog net langs en zou wel een stukje gaan lopen waar ze bezig waren. 500 meter verder was nogmaals een afzetting met hoge hekken waar ik absoluut niet door kon. Ik moest terug. Even na de eerdere afzetting kon ik een pad in. Het Fluisterbos. Aardedonker. Ik zag bijna niks. Stapvoets fietste ik er doorheen. Ik kwam uit bij Zwanenburg waar ik uitkwam op het punt waar ik op de heenweg uit had moeten komen vanaf Halfweg. Vlak voor Haarlem was weer het fietpad afgezet. Ik volgde netjes de omleidingsbordjes door de Zuiderpolder. Via de Amsterdamse Poort fietste ik door de Haarlemse binnenstad naar huis, met inmiddels lamme poten.
Geef een reactie