Gisteren, tijdens mijn werkdag zwol de wind aan tot een storm. Stormen hebben tegenwoordig een naam. Deze is vernoemd naar vernoemd naar Eunice Newton Foote, de ontdekker van het broeikasgaseffect. Het werd code rood. Ik kreeg berichten dat in onze eigen tuin de schutting flexibel was geworden. Deze zwiepte vervaarlijk heen en weer.
Ik trotseerde de storm, met gevaar voor eigen leven, en fietste naar huis. Gelukkig waren er weinig auto’s op de weg want door de rukwinden kon ik geen rechte koers aanhouden. De schutting is nu tijdelijk vastgezet met touwen. Waarschijnlijk moeten er 1 of meer palen vervangen of bijgeplaatst worden. Schuttingen komen vaak door stormen aan hun einde. De vorige ook. Deze kan waarschijnlijk opgelapt worden tot een bepaalde zware storm over een aantal jaar. Misschien is een haag toch beter:
Vanmorgen vroeg, toen het net licht werd, ging ik op pad. Met op de verre achtergrond een koor van boomzagen, inventariseerde ik de door Eunice aangerichte schade tijdens het uitlaten van Bailey.
Een zo goed als dode boom had alweer zijn grootste tak verloren. Grote stukken plastic in boomtoppen. Kleine omgevallen bomen. Een verdwaalde hoogspringmat. Weggewaaide randen van de atletiekbaan. Dat was alles.
Nu maar eens bedenken hoe ik die schutting het beste kan oplappen.
Geef een reactie