22 november 2023 waren er (vervroegde) Tweedekamerverkiezingen wegens het vallen van kabinet Rutte IV en ik was voorzitter van stembureau 44 in de gymzaal van basisschool Ter Cleeff in Haarlem.
De dag ervoor werd ik geacht het voorzitterstasje op te halen bij de gemeente. Die dag had ik het erg druk op mijn werk en dacht daardoor niet aan het voorzitterstasje. Tot het moment dat de gemeente om 18 uur belde om te vragen waar ik bleef. Ophalen kon tot 18 uur. Ik sjeesde naar de gemeente om het tasje alsnog op te halen. Oei, oei, wat een blunder. Er lag daar trouwens nog een tasje klaar, dus ik was niet de enige!
De volgende dag kwam ik even voor zeven uur aan bij de Ter Cleeffschool. Ik zag aan de voorkant geen activiteit en begaf me naar de achterkant. Hier stond een vrachtwagen geparkeerd. Ik zocht de ingang van het stembureau. Logischerwijs was dit de ingang van de gymzaal. Die was dicht en ik kon naar binnen via een zij-ingang. Binnen waren twee mensen bezig met zeilen op de vloer plakken. Het zou gebruikelijk zijn als het hier al grofweg ingericht was als stemlokaal en de stembureauleden alleen nog de kleine spullen zouden hoeven uitstallen. Maar bijna alles stond nog in de vrachtauto.
Eerder die ochtend hadden de inrichters (personeel van een verhuisbedrijf) met de verkregen sleutelbos niet de ingangsdeur van de gymzaal opengekregen en na veel geprobeer wel dus een zij-ingang van het slot kunnen halen. De tijd begon te dringen.
De stembureauleden(waar ook mijn dochter bij was) hielpen met alle spullen uit de vrachtwagen te halen en neerzetten in de gymzaal. We moesten ons haasten en waren nog nauwelijks klaar of de eerste stemmers stonden al voor de deur. Die open moest zijn op klokslag 7:30. De mensen werden begeleid naar de zij-ingang en de bewegwijzering werd ook daarheen verplaatst.
Toen we menselijke activiteit waarnamen in het schoolgebouw ging ik op zoek naar iemand met de juiste sleutel. Die was er en we konden eindelijk het electoraat via de normale ingang ontvangen. Verder verliep de dag redelijk normaal voor zover je dat kan verwachten voor iets dat niet je dagelijkse werk is. Ook bij de normale gang van zaken horen de boze en teleurgestelde mensen die niet konden stemmen voor iemand die een machtiging had afgegeven. Door bijvoorbeeld geen ID mee te nemen of omdat ze zelf al hadden gestemd of zelf niet mochten stemmen. Daarnaast ook leuk reacties zoals die van een jongeman die zei dat hij negen jaar geleden voor het laatst in deze gymzaal was en dat de zaal nu een stuk kleiner leek dan toen. Soortgelijke opmerkingen kregen we van meerdere mensen.
Een verslaggever van RadioNH kwam vragen of hij die avond bij het tellen opnames mocht maken. Ik had geen bezwaar en checkte dit voor de zekerheid nog even bij de gemeente. Even voor negen uur verscheen de verslaggever en maakte o.a. opnames toen ik het stemlokaal officieel voor gesloten verklaarde. Het tellen kon beginnen.
Er waren twee stembureauleden die de eerste helft van de dag hadden gewerkt, die waren teruggekomen voor het tellen. En er was iemand die alleen maar kwam tellen. We waren nu met 10 mensen, inclusief de verslaggever, die dit proces nooit eerder had meegemaakt en zich afvroeg of het hier wel allemaal fraudeloos aan toe ging.
We volgende de protocollen van de Craft telmethode. Ik kiepte 3 kliko’s leeg waarna er een berg stembiljetten op de grond lag tussen twee rijen tafels waarachter de tellers opgesteld stonden. Om en om stonden er bordjes even en oneven. Ik gaf iedereen een stapeltje opgevouwen en/of verfrommelde stembiljetten. Deze werden uitgevouwen neergelegd op een even of oneven stapel. Een biljet met een stem op lijst 1 bij oneven, lijst 2 bij even, enz.
Iemand riep dat er mogelijk een ongeldige stem was gevonden. De verslaggever merkte dit ook op en wilde dit nog even apart opnemen. ‘We hebben een ongeldige stem!’ Hij vroeg mij o.a. waarom deze ongeldig was. Er waren twee vakjes ingekleurd. Het vakje van TimmerFrans was ingekleurd en doorgekrast en ook het vakje van WildeGeert was ingekleurd. Op een andere ongeldige stem waren de twee bovenste vakjes van GL/PvdA ingekleurd. Ergens bleek hiertoe een oproep gedaan te zijn. Omdat het een samenvoeging was van twee partijen moest je hier twee vakjes rood maken. Kennelijk een tegenstander van deze samenvoeging die hiermee een goedgelovige stemmer diens stem heeft ontnomen.
Toen deze binaire sortering klaar was maakten we twee grote stapels. Een oneven en een even stapel. Daarna werden de stembiljetten één voor één bij een bordje met een nummer dat correspondeerde bij het lijstnummer gelegd. Vervolgens werden deze stapels door twee verschillende personen geteld. De aantallen per lijst werden op de poster met de voorlopige uitslag genoteerd en ik belde deze uitslag door naar de gemeente. Ondertussen was het middernacht. We moesten nog alles volgens het protocol verpakken en in de stembuskliko’s doen. Nu alleen nog het procesverbaal invullen en iedereen kon het ondertekenen en naar huis. Mijn dochter bleef nog even meewachten op het verhuisbedrijf dat de stembussen ophaalde.
Heel stom dat ik er gedurende de dag niet aan dacht. De deur waar we geen sleutel van hadden om te openen had nu natuurlijk weer geen sleutel omdat degenen die hem had geopend al lang en breed naar huis was. De gemeente had ook niet zo snel een oplossing en probeerde diverse mensen van de schoolorganisatie te bereiken. Dat lukte niet en het werd later en later. Ik stuurde mijn dochter naar huis en wachtte alleen verder. Toen het erg lang duurde belde ik de gemeente maar weer. Nog steeds geen oplossing. Na nog een tijdje hadden ze bedacht het beveiligingsbedrijf van de gemeente te vragen een bewaker in het pand te zetten voor de rest van de nacht.
De bewaker meldde zich en ik kon met het voorzitterstasje op weg naar de gemeente. Daar, het was inmiddels iets van kwart voor twee in de nacht, was het nog behoorlijk druk. Ik werd ontvangen bij een tafel waar de inhoud van mijn voorzitterstasje werd gecontroleerd. Alles in orde behalve dat ik de sleutel van de gymzaal had moeten meenemen. Ik had deze achtergelaten bij de bewaker. Ze gingen uitzoeken of dat erg was en ik voegde mij tussen de andere voorzitters en de hapjes en de drankjes.
Omdat het toch wel erg laat begon te worden, was de tijd daar om weer huiswaarts te keren en een korte nachtrust aan te vangen. ’s Morgen zou de wekker weer gaan om kwart voor zeven.
Ik zocht vervolgens nog op een eventuele uitzending waar onze opnames in voorkomen, maar ik vond niets.
Geef een reactie