Langstenachtloop 2013

Op 21 december waren de lopers al 4 uur onderweg voordat ik met Selena op station Driehuis uit de trein stapte en even kwam kijken. Hoewel het tempo bij een 24-uursloop niet zo hoog is, hadden de lopers inmiddels wel al bijna een marathon weggelopen. Hoe het werkt weet ik niet maar dit zijn eigenlijk geen afstanden die je goed kunt trainen. Bij een marathon is de langste trainingsafstand ongeveer 90% van de wedstrijdafstand. Als je dit doortrekt naar een wedstrijd van 24 uur dan zou je enkele weken ervoor zo’n 21 uur moeten lopen. Dat is natuurlijk onbegonnen werk en een te grote aanslag op je lichaam. Dus hoe ze het doen, ik heb geen idee, maar ik denk dat je er naast een ijzersterk lichaam een nog veel sterkere geest voor nodig hebt.

Ik liep een paar rondjes op met Martin Dekker, 1 van de deelnemers op de 24 uur. Het laatste rondje (van mij dan) liep ook Selena mee (stukjes afsnijdend over het binnenveld). Die was na 1 rondje al uitgeput en liep behoorlijk te hijgen.

We stapten weer op de trein naar huis en de volgende dag fietste ik weer naar de atletiekbaan om mij te melden als vrijwilliger en om te kijken hoe de lopers erbij liepen. Er werd veel gewandeld (logisch). Maar bij sommigen zat de vaart er nog aardig in. Dit waren hoofdzakelijk de 12-uurslopers, die om middernacht waren gestart. Even later keerde ik weer huiswaarts omdat er op dat moment geen taak voor mij was. Om 11 uur stond ik weer naast de baan om te helpen met de voorbereidingen voor de finish. Mondjesmaat stroomde het publiek toe. Na precies 24 uur moesten de lopers stokjes met hun naam en startnummer op de plek achterlaten waar ze op het moment van het luiden van de bel liepen. Toen kon de meetploeg (waaronder ook ik) aan de slag om de restmeters te registreren. De afstanden werden bij de door de computer geregistreerde afstanden opgeteld en de certificaten konden worden geschreven. De 4 winnaars (dames/heren/24u/12u) kregen hun certificaat ingelijst uitgereikt.

Na nog wat opruimen mocht ik weer door de regen naar huis fietsen met een voldaan gevoel getuige geweest te zijn van een niet alledaags evenement.