Toen Amber een verjaardag had in IJmuiden leek het ons wel handig als ik haar zou brengen en halen. In de tussentijd kon ik dan mooi een stukje lopen, in het donker. Via wat binnenstraatjes probeerde ik in een zo kort mogelijke weg op het strand uit te komen via IJmuiderslag. Onderweg zag/hoorde ik veel lallende jongelui. Niet echt een fijne plek/tijd om te lopen. Via een smal pad en tussen duinen door kwam ik uiteindelijk op het brede strand. Dat ziet er wat vreemd uit in het donker. Vanuit de richting van de zee werd ik aangekeken door honderden rode oogjes. Dan moesten de lampjes in de toppen van de windmolens op zee zijn. Toen ik na verloop van tijd het gevoel voor richting een beetje kwijt raakte zag ik dat het tijd was om weer terug te keren. Ik volgde het spoor op het schermpje van mijn Garmin om de weg naar het duinpad weer terug te vinden evenals de weg terug naar de auto. Evengoed liep ik nog twee keer een beetje fout/om.
Geef een reactie