Ooit had ik het bestaan vernomen, via de Kennemer Runners, van een hardloopevenement dat de fietsroute Rondje Haarlem beloopt. Nog altijd zat deze in mijn achterhoofd en dit jaar dacht ik er op een dag (on)willekeurig aan. Ik zocht informatie op en had het er met John. Hij kon voor mij regelen dat ik, samen met hem, in een team van AV Haarlem werd ingedeeld.
Zodoende meldde ik ij 13 oktober 2024 aan de start bij Hockeyclub Houdt Braef Standt (H.B.S.). We hadden een teamcaptain. Een van de belangrijkste taken was dat hij op de fiets reed van degene die liep. De eerste loper ging van start. Omdat ik de tweede etappe zou lopen reed ik eerst een stuk mee en versnelde ik het laatste stukje om mij gereed te maken om te gaan lopen. Dat ging moeizaam omdat het fietspad bezet was met lopers en een veelvoud aan bijrijders. Ik moest nog snel even plassen en toen was ik net te laat om het estafettestokje over te nemen. Ze zochten me. Gelukkig was er nauwelijks tijd verloren gegaan. Notitie voor mijzelf: volgende keer mij eerder naar de wisselplek begeven.
De start van mijn etappe van 11 kilometer was bij Kraantje Lek. De fietsers van mijn team namen het estafettestokje en mijn regenjasje in bewaring. Ik liep het Visserspad af richting Zandvoort. Een andere loper ver voor mij kwam gestaag dichterbij. Ik haakte aan bij de loper en maakte een praatje. Bij de zijweg naar links (Blinkertweg) liepen we richting Bentveld. Op de Zandvoortselaan onder het ecoduct (Zandpoort) versnelde ik iets en liep langzaam weg van de loper die ik nu dus had ingehaald. Ik liep richting Aerdenhout, ging de Koekoeksweg in, linksaf de bij de Nachtegalenlaan en daarna de Boekenroodeweg/Vogelenzangseweg richting de Oase. Even later dwars door Leiduin. Op de brug over de Leisevaart werd ik weer ingehaald door de loper die ik eerder had ingehaald. Mijn tempo was iets teruggezakt terwijl hij begin aan een soort van eindsprint. Laatste stuk over de Manpadslaan, stukje Heerenweg en vervolgens Groenendaal in bij Pannenkoekenhuis de Konijnenberg. Daar droeg ik het stokje over en zat mijn etappe erop.
Ik kreeg daar weer de beschikking tot mijn fiets. Die had helaas een platte band. Ze hadden deze nog opgepompt, maar dat mocht niet baten. Het gat in de band was blijkbaar te groot om nog door te kunnen fietsen. Ik belde José en ze pikte mij en mijn fiets op. Met de hond. We wandelden eerst nog een stuk door Groenendaal alvorens huiswaarts te keren.
Geef een reactie