Een leuk rondje op FiveFingers door Nationaal Park Zuid Kennemerland en terug. Dat was het plan. Maar op het strand gingen de voethoesjes uit en ze bleven uit. Dat geeft toch een extra funfactor maar het is wel extra opletten geblazen, wat ik dus blijkbaar niet genoeg deed. Vlak voor ingang Bleek en Berg loopt het pad een heuvel af waardoor ik nog even wat snelheid maakte. Tijdens die afdaling knalde ik met mijn voorvoet op een uitstekende boomwortel. Ik trok even later mijn VFF’s weer aan en wandelde enigszins mank en niet geheel zonder pijn naar huis.

De voet is aan de buitenkant nog heel, hoe het met de binnenkant is zal de tijd leren. Thuis moest er ook nog een teek uit mijn been worden verwijderd. Desondanks was het loopje erg leuk.

Update 17 juli:
Kleine verbetering, maar hardlopen zit er komende dagen nog niet in vrees ik. Linkervoorvoet is enigszins opgezwollen en elke even of oneven stap (naar gelang de voet die de eerste stap zet) voelt alsof ik er geen Vierdaagse van Nijmegen op moet gaan wandelen. Dus ergens aan de binnenkant van die voorvoet is er iets mis. Waarschijnlijk een kneuzing. Zolang er verbetering is stap ik niet naar een dokter. Die zou, na wat knijpen, trekken en duwen, toch alleen maar constateren dat er niets is gebroken. Kan ik zelf ook. En de remedie is tijd. Wat heb ik hiervan geleerd? De blote voet is kwetsbaar, maar als ik in dit geval mijn Fivefingers aan gehad zou hebben was het resultaat nagenoeg hetzelfde geweest want die had de klap niet gedempt. Het zou trouwens best eens kunnen helpen als ik mijn bril volgende keer opzet. Bij een afwijking van -2 is dat vast geen overbodige luxe.

Update 21 juli:
Al weer verbetering. I.p.v. lopen veel gefietst en gestept (= eenbenig hardlopen) en een korte poging gedaan tot hardlopen. Na een paar honderd meter was het mooi geweest en begon de pijn toe te nemen. Wel heel jammer dat ik nu al een week niet heb kunnen genieten van het lopen in dit prachtige weer. Hoewel de zwelling is afgenomen, is de voet nog steeds iets dikker dan de ongeschonden voet.

Update 29 juli:
Ik miste de duinen en dacht: Ik ga er een rondje wandelen en ondertussen een stukje proberen hard te lopen. Na een paar honderd meter mijn eerste poging. Omdat ik nagenoeg geen last kreeg van mijn voet rende ik de rest van het rondje van  kilometer. Als het meezit heb ik ook deze blessure weer achter mij gelaten.

Update 6 augustus:
Inmiddels de trainingen weer hervat, al is de voet nog wel gevoelig. Vooral ’s morgens vlak na het opstaan. Afgelopen zondag 15 km gelopen en 2 dagen later 12 km. Aankomend weekend proberen door de HM-barrière te breken. Ook alweer een paar honderd meter voorzichtig blootsvoets om ze droog te lopen na een duik in de Oosterplas.

Update 8 augustus:
Gelopen naar station Bloemendaal, met de trein naar AV Suomi. Een trianing van 3 rondjes in oplopend tempo, vervolgens 4 rondjes, 5, 4 en 3. Daarna via ingang Duin en Kruidberg naar de Oosterplas. Na een frisse duik weer terug naar huis. Totaal 19 kilometer gelopen. Nog wel met de Merrell Embark Gloves en nog niet blootsvoets of met FiveFingers. Maar dat komt wel weer dacht ik zo.

Update 12 augustus:
Dipje: Ging van huis voor een LSD-run (lange langzame duurloop) van om en nabij de 21,1 km, maar al na 100 meter wist ik dat dit niet verstandig zou zijn. De voet voelde niet goed en ik maakte een klein rondje via het Pim Mulier sportpark weer naar huis. Met 3 kilometer op de teller. Ik denk dat de (te) lange loopjes van vorige week hun tol geëist hebben.

Update 25 augustus:
Ondertussen weer een aantal keer gelopen. In Berlijn, een #fmtr en vanochtend een LSD-loop. Bij alle loopjes voelde ik het mankement nog goed. Het lijkt warempel wel of ik nu baat zou hebben bij schoenen met goede demping en dat een switch naar een hiellanding om de voorvoet te ontzien een goede keuze zou zijn. De LSD-loop was echt langzaam. En ik merkte dat het ondanks de voet best goed ging. Rustig lopen en zelfs af en toe een stukje wandelen. Dat zou best eens de tactiek kunnen worden voor de Hoge Veluwe Trail begin oktober.

Update 29 augustus:
Dit is hopelijk mijn laatste update van deze post. Na een pittige training dinsdag op de atletiekbaan (op VFF’s) en een goed lopende heuveltraining vanavond rond het Kopje van Bloemendaal heb ik geen last meer van mijn voorvoet. Wel af en toe nog een flinke pijnscheut door mij voet als ik in bed lig. Zal het genezingsproces wel zijn. Dag, blessure, vaarwel.